Waddengeluk
Waar komen de spruitjes vandaan? In de Muppetshow schiet de kok op een kool: een regen van spruitjes is het resultaat. Maar als je echt wilt weten hoe het zit moet je naar Sexbierum. Daar worden de lange staken vol ronde spruitjes dezer dagen volop geoogst. Ze belanden in de winkel onder het biologische keurmerk ‘Waddengoud’. Het bedrijf van Jurjen en Annechien Bruinsma ligt vlakbij de zeedijk.
Zilte zeelucht en friese klei, proef je dat af aan deze spruitjes?
Het schijnt dat ze milder smaken dan normaal. Eerlijk gezegd, wij eten alleen onze eigen spruitjes dus het is moeilijk vergelijken…
Lusten jullie kinderen ze ook?
(verbaasd) Ja! Ze eten alle groenten. Ik zeg altijd: voor elk jaar dat je oud bent een hapje. Zo leren ze het.
Jullie bedrijf heet ‘Waddengeluk’. Wordt een mens gelukkig van biologische spruitjes?
Wij wel! Maar we telen niet alleen maar spruitjes hoor. We zijn een biologisch bedrijf, dus we gebruiken geen middelen tegen bodemschimmels. Dan moet je veel rouleren met andere gewassen, zo houd je de bodem gezond.
Jullie spuiten ook niet, en gebruiken geen kunstmest…
Klopt, en dan zijn spruitjes een lastige teelt. De opbrengst is de helft lager dan als je dat wel zou doen. En je ziet wat meer stippels en gaatjes in de buitenste bladeren.
Maar die haal je er toch af?
Precies! Maar we kunnen het dus nooit doen voor 0,60 per netje, zoals je soms in de supermarkt ziet. Dat kan zelfs met de reguliere teelt niet uit.
En toch gaven jullie allebei een vaste baan op om hier te gaan boeren?
Tja, het was onze droom. Je wordt boer omdat je dat leuk vindt: buiten zijn, producten telen, de béste producten. We waren al Frans aan het leren, want in Frankrijk is het makkelijker om een boerderij te starten. Maar toen kwam dit bedrijf te koop. Je bent er constant mee bezig, als we de spruiten sorteren denken we, hoe kan het volgend jaar beter? We doen het zoals wij denken dat het goed is, dat geeft een vrij gevoel. Je hébt nooit vrij, maar je voelt je wel vrij.
En de spruitjeslucht…?
O, maar daar is heel simpel iets aan te doen. Gewoon een ui meekoken of een paar lepels melk. Probeer het maar, het helpt echt!